22
می
0
دیدگاه
فرجام خواهی چیست | وکیل دادگستری | سایت حقوق یاران
در شاخه :آموزشی
فرجام خواهی یعنی درخواست از دیوان عالی کشور ، برای رسیدگی به رای صادره و ارزیابی و داوری در مورد اون.
به زبان ساده یعنی فرض کنید رایی صادر شده ، از دیوان عالی کشور میشه درخواست کرد که آیا این رایی که صادر شده از نظر قانونی درست صادر شده یا خیر؟
البته این نکته هم باید در نظر بگیرید که دیوان فقط و فقط نگاه میکنه ببینه از نظر شکلی و قانونی درست صادر شده یا نه و هیچ بررسی ماهیتی در پرونده نمیکنه
حال دیوان عالی کشور ممکنه دو تصمیم بگیره :
یا رای رو صحیح میدونه و اصطلاحا اونو ابرام میکنه .
یا اینکه رای رو ناصحیح میدونه و اون رو نقض میکنه ، اما در صورتی که رای رو نقض کرده دیگه خودش وارد رسیدگی به پرونده نمیشه و اونو به دادگاه دیگه ای ارجاع میده .
البته باید یک چیزی رو همین ابتدای به امر بدونید که همه پرونده ها رو نمیشه از دیوان عالی کشور درخواست فرجام کرد و یک سری از موضوعات خاص رو میشه از دیوان درخواست بررسی کرد که ذکر میکنیم .
آرای قابل فرجام خواهی
آرای دادگاه به دو صورت هست یا به صورت قرار هست یا حکم
حال هر دوتا رو بررسی میکنیم که ببینیم چه قرارها و چه احکامی قابل فرجام خواهی هستند .
الف) آرایی که به علت عدم درخواست تجدید نظر قطعی شدند در موارد زیر قابل درخواست فرجام هستند :
اگر حکم باشد :
-
احکامی که خواسته آن بیش از 20 میلیون ریال باشه .
-
احکام راجع به اصل نکاح و فسخ آن ، طلاق ، نسب ، حجر ، وقف ، ثلث ، حیس و تولیت
اگر قرار باشد :
اگر قرار باشه قرارهای زیر در صورتی قابل درخواست فرجام هستند که اصل دعوا قابل درخواست فرجام باشه:
-
قرار ابطال یا رد دادخواست که از دادگاه صادر میشه
-
قرار سقوط دعوا یا قرار عدم اهلیت طرفین
ب) آرای دادگاه تجدید نظر استان قابل درخواست فرجام نیست مگر در موارد زیر :
اگر حکم باشه :
-
احکام راجع به اصل نکاح و فسخ آن ، طلاق ، نسب ، حجر ، وقف
اگر قرار باشه :
چنانچه رای به صورت قرار صادر بشه ، قرارهای زیر فقط در صورتی که اصل دعوا قابل درخواست فرجام بوده باشه ، قابل درخواست فرجام هستند :
-
قرار ابطال یا رد دادخواست که از دادگاه صادر میشه
-
قرار سقوط دعوا یا قرار عدم اهلیت طرفین
با دقت در متن فوق در میبابیم که دعوای مالی که از دادگاه تجدید نظر رایی صادر شده باشه ، قابل درخواست فرجام نخواهد بود.
موارد نقض رای در دیوان عالی کشور
در موارد زیر حکم یا قرار نقض خواهند شد :
-
دادگاه صادر کننده رای ، صلاحیت ذاتی برای رسیدگی نداشته باشه و در صورتی که صلاحیت محلی نداشته باشه فقط در موردی قابل نقض هست که خوانده تا پایان اولین جلسه دادرسی نسبت به آن ایراد کرده باشد.
برای آگاهی از فرق صلاحیت ذاتی و محلی اینجا را کلیک کنید.
-
رایی که دادگاه صادر میکنه ، خلاف شرع و قانون باشه
البته اگر رای موافق قوانین صادر شده باشه اما مخالف شرع باشه از موجبات نقض نخواهد بود .
-
اصول دادرسی و حقوق اصحاب دعوا به قدری رعایت نشه که به اصل رای خلل ایجاد بکنه
-
دو تا رای مخالف هم برای دو نفری که الان دعوا دارند صادر بشه ، در صورتی که این دو رای از نظر اصحاب دعوا ، سبب دعوا هیچ فرقی باهم نکنند .
در این حالت رای دوم نقض و رای اول در صورتی که مخالف قانون باشه نقض میشه.
-
تحقیقات انجام شده توسط دادگاه ناقص باشه یا به دلایلی که طرفین در دادگاه میارن هیچ توجهی نشه
-
در رایی که دادگاه صادر میکنه ، دلایلی رو ذکر میکنه اما با نتیجه گیری کاملا فرق داره ، این یکی از معیارهای نقض این رای خواهد بود .
-
چنانچه دعوایی ناشی از یک قرارداد باشه اما رایی که دادگاه صادر میکنه کاملا مخالف با مفاد اون قراردادی باشه که به امضای دو طرف دراومده .
-
چنانچه عدم صحت مدارک ،اسناد و نوشته های که مبنای رای قرار گرفته ، یعنی دادگاه به اعتبار این اسناد و مدارک رای صادر کرده ، ثابت شود رای صادره نقض خواهد شد.